دارا جهان ندارد، // سارا زبان ندارد // بابا ستاره ای در // هفت آسمان ندارد// کارون ز چشمه خشکید، // البرز لب فرو بست // حتا دل دماوند، // آتش فشان ندارد // دیو سیاه دربند، // آسان رهید و بگریخت // رستم در این هیاهو، // گرز گران ندارد// روز وداع خورشید، // زاینده رود خشکید // زیرا دل سپاهان، // نقش جهان ندارد// بر نام پارس دریا، // نامی دگر نهادند // گویی که آرش ما، // تیر و کمان ندارد// دریای مازنی ها، // بر کام دیگران شد // نادر! ز خاک برخیز، // میهن جوان ندارد // دارا ! کجای کاری، // دزدان سرزمینت // بر بیستون نویسند، // دارا جهان ندارد// آییم به دادخواهی، // فریادمان بلند است // اما چه سود، // اینجا نوشیروان ندارد // سرخ و سپید و سبز است // این بیرق کیانی // اما صد آه و افسوس، // شیر ژیان ندارد // کوآن حکیم توسی، // شهنامه ای سراید // شاید که شاعر ما // دیگر بیان ندارد// هرگز نخواب کوروش، // ای مهرآریایی // بی نام تو، وطن نیز نام و نشان ندارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر